Ήταν πολυδιαφημισμένο. Μέχρι και ο Πρωθυπουργός εκθείασε τις δυνατότητές του με υπέρμετρο ζήλο, δικαιολογώντας έτσι, εν μέρει, το φουσκωμένο κόστος της αγοράς του. Ήταν ένα από τα “έξυπνα” βλήματα. Σχεδιασμένα από ιδιοφυίες της Αμυντικής Βιομηχανίας, εντόπιζαν μόνα τους το στόχο, σε ακτίνα διακοσίων χιλιομέτρων. Οι μυστικές υπηρεσίες και των δυο στρατοπέδων είχαν εντοπίσει τις θέσεις…

Η Λεωφόρος Μακντέηλ είναι μοναδική. Εδώ συνυπάρχουν μαγαζιά στριπ – σόου, συγκροτήματα μεγάλων τραπεζών, πολιτικά γραφεία, νοσοκομεία και στους γύρω παράδρομους πόρνες, τραβεστί, τρανσέξουαλ, φτηνά ξενοδοχεία αλλά και ένα από τα παλαιότερα Πανεπιστήμια της χώρας και απέναντί του η Όπερα, που φημίζεται για τις πρωτοποριακές της παραστάσεις.  Όταν ήμουν νέα, αυτή η ιδιόμορφη περιοχή λειτουργούσε…

Ο Σάι είναι εκ γενετής τυφλός. Το ταλέντο του έχει αναγνωριστεί από τους κορυφαίους σεφ στο χώρο του. Το εστιατόριό του πέρσι κέρδισε τρεις Χρυσούς Σκούφους. Κάθε βράδυ μαγειρεύει για στελέχη επιχειρήσεων, διαφημιστές και influencers. Τον Σάι τον μεγάλωσε και τον έμαθε να μαγειρεύει η γιαγιά του. Σε ηλικία δέκα ετών, όταν η οικογένειά του…

Ένας μεταλλικός θόρυβος τον ξύπνησε. Το χέρι με το λευκό γάντι τον γράπωσε σταθερά και τρυφερά. “Μη φοβάσαι καλό μου! Κάνε λίγο υπομονή, δεν θα πονέσει. Στο υπόσχομαι” Στο άλλο χέρι ο άνθρωπος με τη λευκή ρόμπα κρατούσε μια σύριγγα. Το υγρό περιεχόμενό της διαχύθηκε στο σώμα του: ΜΥΣ-31. Η ουρά του, από γκρι πήρε…

Νιφάδες χιονιού έπεφταν στην καμπαρντίνα της. Σύμφωνα με το ρολόι δίπλα από την στάση, θα έφτανε καθυστερημένη ένα τέταρτο στη δουλειά. Μπήκε στο λεωφορείο και κάθισε σε μια από τις πίσω θέσεις. Με τα μάτια μισάνοιχτα, κοιτούσε έξω από το παράθυρο και χουχούλιαζε στη θερμαινόμενη θέση της. Άρχισε να την ενοχλεί η ζέστη. Έβγαλε την…

Πάντα με διαφορετικό τρόπο χαιρετούσε οποιον συναντούσε. Πρώτα τον κάρφωνε με τα μάτια. Αν αυτός χαμήλωνε το βλέμμα, τον αποτελείωνε με μια χειραψία σφιχτή και επώδυνη. Αν τον κοιτούσε παρατεταμένα και βαθιά, τον περίμενε μέχρι να ανοιγοκλείσει εκείνος πρώτος τα μάτια του. Σε μια εποχή που οι άνθρωποι αντάλλασσαν χαιρετισμό αγγίζοντας τις γροθιές τους, αυτή…

Το βλέμμα του ήταν σοβαρό και η περπατησιά του αντρίκια. Τα μαλλιά του ήταν κατάμαυρα και μακριά και έπεφταν επάνω στα πλατιά του στήθια. Είχε μουστάκι στριφτό τσιγκελωτό. Φρόντιζε το ντύσιμό του και φορούσε χρυσό γιλεκάκι. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν Διάκος στο μοναστήρι του Άη – Γιάννη στην Αρτοτίνα. Ύστερα έγινε μπουλουξής και χτυπούσε…

Θαύμαζε τις γυναίκες που κυκλοφορούσαν μακιγιαρισμένες. Όποτε εκείνη το τόλμησε κατέληξε πασαλειμμένη με μαύρο χρώμα κάτω από τα μάτια της. Για το βάψιμο προσώπου, ούτε συζήτηση. Πίστευε ότι πρέπει να είσαι πραγματική καλλιτέχνιδα για να βρεις τους κατάλληλους τόνους και τις αποχρώσεις που ταιριάζουν στο πρόσωπό σου.  Η κολλητή της προσπαθούσε να την πείσει για…

Φόρεσε το γκρίζο της μπλουζάκι, μια ελαστική βερμούδα και τις καλές της γόβες. Έβαλε τα ακουστικά της και άρχισε να τραγουδάει δυνατά. Εκείνη τη μέρα ο Θεός αποδείκνυε την ύπαρξή του. Κι εκείνη Τον υμνούσε. Όλα συνέβαιναν για κάποιο λόγο. Ακόμη και το πιο ταπεινό γεγονός συνέβαινε για κάποια αιτία. Άρχισε να βλέπει την ζωή…